Taśmoteka Nagrań terenowych obejmuje ponad 1820 nośników audio – wielogodzinnych taśm szpulowych, kaset magnetofonowych, płyt CD – które są sukcesywnie digitalizowane w ramach prac własnych oraz współpracy z Instytutem Sztuki Polskiej Akademii Nauk, realizującym projekt „Opracowanie naukowe i udostępnianie do badań najstarszych i największych kolekcji źródeł fonograficznych i filmowych dokumentujących polskie tradycje muzyczne”. W zbiorach znajduje się także ponad 80 kaset video – głównie z przeglądów i widowisk folklorystycznych.
Do większości nagrań terenowych sporządzone są inwentarze oraz transkrypcje (tekstów i melodii).
Zarchiwizowane materiały są różnorodne – obejmują kliszowane teksty folkloru (pieśni doroczne i rodzinne, bajki, legendy itd.) oraz teksty niekliszowane (opowieści wierzeniowe, wspomnieniowe, opisy praktyk), zebrane według przygotowanych wcześniej kwestionariuszy i pozyskiwane drogą luźnych wywiadów.
Materiały pochodzą z około 700 miejscowości, głównie z Lubelszczyzny i terenów południowo-wschodniej Polski. W Pracowni znajdują się także nagrania o ogólnopolskim zasięgu (np. dokumentacja sennika ludowego, kopie nagrań z Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu), a nawet spoza Polski (m.in. z terenów Wileńszczyzny, Białorusi).
Obok taśmoteki w Pracowni gromadzone są także różne autentyczne zapisy od informatorów, np. kopie ręcznie pisanych zeszytów z pieśniami pogrzebowymi czy z pieśniami „za obrazem”.
