Ze względu na ustawienia Twojej przeglądarki oraz celem usprawnienia funkcjonowania witryny umcs.pl zostały zainstalowane pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Możesz to zmienić w ustawieniach swojej przeglądarki.
Ryc. z książki Stefana Błockiego, Nasze psy: vademecum miłośnika psa, Wilno 1933 Źródło: polona.pl
Przed nami noc andrzejkowa, ważna zwłaszcza dla dziewcząt, które chcą sobie wywróżyć, kiedy i za kogo wyjdą za mąż. Dawniej dla panien mieszkających na wsi ważne było, „z której strony” przybędzie kawaler. Małżeństwa zawierano bowiem zwykle w obrębie danej wsi lub sąsiadujących za sobą wsi. Dziewczęta, które chciały się dowiedzieć, skąd mają wypatrywać konkurenta, w noc andrzejkową słuchały... psa!
Poniżej zamieszczamy fragment rozmowy ze Stanisławem Chachurą, który opowiada, jaką rolę we wróżbach andrzejkowych pełnił pies. Nagranie zostało zarejestrowane w 1994 r. i znajduje się w naszej taśmotece (TN).
By odtworzyć zawartość multimedialną musisz zaktualizować przeglądarkę lub plugin Flash: http://get.adobe.com/flashplayer/
Podobne relacje mamy też z innych miejscowości:
No, pies, pies to tylko dzie tam zaszczeka, z której strony zaszczeka, to w andrzejki, jak zaszczeka pies, to z tej strony przyjedzie kawaler (TN 1737 Mielnik 2012).
A tam to, takie wróżby, na Andrzeja, że tam pies, z której strony zaszczeka, to tam będzie ten narzeczony (TN 1786 Spytkowo 2013).
A o innych dawnych wróżbach andrzejkowych z udziałem psa, indyka czy gąsiora przeczytacie na stronie Słownika stereotypów i symboli ludowych, który powstaje w naszej Pracowni.
